Alternatieve Elfstedentocht - 200 km - Weissensee - 1 februari 2002
© foto:SWM
Rozendaal de sterkste over 200 km
Nog nooit had Miel Rozendaal een schaatswedstrijd over 200 kilometer gewonnen. Zijn primeur bewaarde hij tot een aansprekend moment: vrijdag op de Oostenrijkse Weissensee. In een fenomenale adelaarsvlucht scheerde de dertigjarige marathonprof uit Warmenhuizen tussen de bergen van Karinthië naar zijn eerste hoofdprijs. Rozendaal ontsnapte in de finale uit een kopgroep van drie man en reed solo naar de eindstreep. Hans van de Wetering en Rene Ruitenberg werden respectievelijk tweede en derde.
Het ijs op het duizend meter hoge bergmeer was van uitzonderlijk goede kwaliteit. Bij een temperatuur van rond het vriespunt en geen wind legde het schaatspeloton de 200 kilometer in een zeer snelle tijd af: 5 uur, 32 minuten en 7 seconden. "We wanen ons hier in een suikerparadijs. Bijna overal in Europa is het veel te warm voor schaatswedstrijden op natuurijs. De weergoden zijn ons goed gezind", glunderde organisator Aart Koopmans na afloop van zijn evenement.
Ook de marathonrijders voelden zich in hun element op de Weissensee. In de beginfase ontsnapten twintig schaatsers uit het peloton. De omvangrijke kopgroep dunde uit naarmate de wedstrijd vorderde. Halfweg koers bestond de vluchtgroep uit acht rijders, onder wie Baars, Rene Ruitenberg, Landman, Van der Veen en Wubben. Een georganiseerde reactie van de achterblijvers bleef lang uit. Pas na tachtig kilometer tornde een jachtgroep van dertien man aan de opgelopen achterstand van ruim vier minuten.
In de zevende ronde, de schaatsers moesten er tien afleggen, was Rozendaal het schaatsen in de jachtgroep beu. De leider van het KNSB-klassement liet zien dat hij over oerkrachten beschikte. Hij wist solo de kopgroep te achterhalen. "In een tijdsbestek van tien minuten kon ik de opgelopen achterstand van zo'n 1500 meter goed te maken", zei Rozendaal na de race. Eenmaal hersteld van de enorme inspanning koos hij opnieuw de aanval. Ditmaal wisten alleen Van de Wetering en Rene Ruitenberg zijn spoor te volgen. Voor de overige achterblijvers was het pleit toen al beslecht. Zij werden op meer dan een minuut achterstand gereden. Rozendaal: "Dat was ook de verdienste van mijn ploegmaat Peter Baars. Hij deed heel goed storend werk in de jachtgroep."
In de kopgroep bleef Rozendaal zijn medevluchters met tempoversnellingen bestoken. Acht kilometer voor de eindstreep perste de voormalige rijwielhersteller de laatste demarrage uit zijn gespierde lijf. "Ik wist dat mijn kans om te winnen groter zou zijn als ik zou blijven demarreren. Ik wilde niet met de rappe Ruitenberg naar de eindstreep. Gelukkig zat zowel Ruitenberg als Van de Wetering er doorheen en kon ik mijn gang gaan. Het voelde heerlijk om alleen over de finishlijn te schaatsen."
Rozendaal, de vriend van olympisch deelneemster Gretha Smit, was op de Weissensee de grote favoriet. Vorig jaar eindigde hij als tweede achter zijn zwager Erik Hulzebosch, die volgende week wel zijn open Nederlandse titel in het Zweedse Mora verdedigt. Rozendaal: "Dat Hulzebosch hier niet was, doet geen afbreuk aan mijn prestatie. Alle toppers uit het peloton stonden hier vandaag aan de start. Ja, dit geeft me veel moraal voor het KNSB-klassement. Daarin ga ik al het hele seizoen aan kop. Hopelijk kan ik ook die hoofdprijs binnenhalen. Mijn geheim op de Weissensee? Onze ploeg had een eigen kok mee. Ik heb de hele week Nederlandse kost gegeten en daar voel ik me het beste bij. Ik moet geen vette Oostenrijkse maaltijden. Mijn zwakke maag is dan wel een maand van slag."
Petra Grimbergen won bij de
vrouwen. De schaatsster uit Amsterdam won de wedstrijd over 200
kilometer in 5 uur, 54 minuten en 55 seconden. Linda Verdouw uit
Oudewater eindigde op ruim tien minuten achterstand als tweede.
Sandra de Ronde uit Amsterdam werd derde. Grimbergen volgde
Gretha Smit als winnares op.
© ANP, 01-02-02
Miel Rozendaal wint met machtsvertoon
Miel Rozendaal uit het Noordhollandse Warmenhuizen heeft vanmiddag op de Weissensse in Oostenrijk de Alternatieve Elfstedentocht gewonnen. De marathonrijder uit de TVM-ploeg reed de 200 kilometer in 5 uur 32 minuten en 7 seconden. Tweede werd Hans van de Wetering uit Zeewolde en derde werd de Elburger Renë Ruitenberg. Bij de dames ging de zege naar Petra Grimbergen, gevolgd door Linda Verdouw en Sandra de Ronde.
Nauwelijks had vanmorgen om acht uur het startschot geklonken of in de eerste ronde ontstond er een kopgroep van 19 rijders. De maximale voorsprong op het niet bijster actieve peloton bedroeg na vier ronden 4 min 20 sec. De omstandigheden op de Weissensee waren ideaal. De afgelopen nacht had het licht gevroren en bij de start was het –2.
Met nog zes ronden – er moesten tien ronden van 20 kilometer worden gereden – kwam uit het peloton de eerste ontsnapping van Miel Rozendaal. Hij kreeg Yep Kramer en Ruud Borst mee. De strijd was in volle hevigheid ontkend. De kopgroep verhoogde het tempo en de volgers schroefden eveneens hun snelheid op. Dat hield in, dat er uit de kopgroep van 19 rijders afvielen. Een bekend fenomeen in de slijtage slag die een natuurijswedstrijd over 200 kilometer kenmerkt. In de volgende ronde was de voorsprong van de kopgroep, die nog bestond uit 12 rijders, al gereduceerd tot 2 min. 35 sec. De groep daarachter bestond uit 15 man. De mannen in het peloton waren toen al kansloos voor de eindzege.
"Maar", zei Rozendaal na zijn zege aan de finish. "We kregen te horen dat Peter Baars die in de kopgroep reed, niet in goede doen was. Dat hield in dat we als TVM ploeg de wedstrijd moesten openbreken. Samen met Henk Angenent ging ik aan kop rijden om een beslissing te forceren. Op een gegeven moment brak het verzet en kon ik alleen wegrijden." Sportief gezien werd het een slagveld op de Weissensee, die vanmorgen eerst keihard en spiegelglad was, maar waarvan de bovenlaag tegen het middaguur door de zon een beetje zacht werd.
Miel Rozendaal had ruim 20 kilometer nodig om de kopgroep, die inmiddels was uitgedund tot acht rijders, te bereiken. Miel: "Ik keek eens goed naar de mannen en zag dat een aantal er doorheen zat. Ze hadden immers urenlang de wedstrijd gedicteerd en het beste was er af. In de voorlaatste ronde wilde ik mijn kans pakken". Dat gebeurde ook. Rozendaal versnelde voor zoveelste keer in deze enerverende wedstrijd, waar duizenden toeschouwers op het ijs de rijders aanmoedigden. Alleen Hans van de Wetering en René Ruitenberg konden de latere winnaar volgen. Ruitenberg vermeed kopwerk en men vermoedde dat hij zich spaarde voor de eindsprint. Maar het beste was er af bij Ruitenberg.
Van de Wetering: ‘Ik heb me suf gepiekerd om Miel kwijt te raken. Van huis uit ben ik geen sterke sprinter. Op snelheid wilde Miel zien te kloppen. Maar hij kon me moeiteloos volgen. Op de volgende demarrage van Miel had ik geen antwoord. Omdat Ruitenberg inmiddels achterop was geraakt, wist ik dat er niet meer dan een tweede plaats inzat. Daar ben ik dan ook dik tevreden mee."
Rozendaal was de gelukkigste man van de dag: "Deze zege geeft een enorm goed gevoel. Een 200 kilometer wedstrijd is voor iedere marathonschaatser een droom. Mijn seizoen kan al niet meer stuk. Dit geeft een enorme kick, vooral als je alleen over de streep komt en al die juichende mensen op het ijs ziet."
SWM, 01-02-02