k000129t

Jan Maarten Heideman wint ONK

Ook op het natuurijs in Oostenrijk kwam Jan Maarten Heideman weer als eerste over de finish en werd daarmee Nederlands Kampioen. Ruud Borst en Rene Ruitenberg eindigden respectievelijk als 2e en 3e.
De omstandigheden waren prima op de Weissensee. Zo'n 120 rijders gingen van start en werden daarbij aangemoedigd door de vele toerrijders die morgen de 200 km op het programma hebben staan. Na wat schermutselingen in het begin van de koers waren het Jan Eise Kromkamp en Arnold Stam die de wedstrijd openbraken. Ze kregen Rob van Meggelen nog met zich mee en samen vormden ze enige tijd de kopgroep. Een groep van 12 rijders zette daarna de achtervolging in en vond na enige tijd aansluiting. Bijna alle ploegen waren hierna goed in de kop vertegenwoordigd: Frisia met Rene Ruitenberg en Kromkamp, Wehkamp met Henri Ruitenberg en Heideman, Bional met Borst en Stam, Nuon met van Meggelen, Lankhaar en Pieterse, Thyssen met Gaassenbeek, BP met Baars, Cantenaar met Lissenberg, Dasia met Hagedoorn en Schmitz en Slager met v.d. Veen. Grote afwezige was de Nefit-formatie, die de beslissende slag had laten lopen.
Hoewel de voorsprong van de kopgroep nooit meer dan een kilometer bedroeg slaagde het peloton, veelal aangevoerd door Erik Hulzebosch en Henk van Benthem, er niet meer in om de leiders te achterhalen. Na enkele plaagstootjes in de laatste ronde moest de eindsprint van deze groep derhalve de beslissing brengen. Favoriet Jan Maarten Heideman ging als vierde door de laatste bocht maar de Wehkamp-rijder was zoals zo vaak dit seizoen op de laatste 100 meter weer veruit de snelste. Ruud Borst, die na afloop verklaarde vooraf toch goede hoop op de overwinning te hebben gehad, moest genoegen nemen met de tweede plaats, voor Rene Ruitenberg.

Gretha Smit kampioene op natuurijs

Gretha Smit is op de Weissensee de nieuwe Nederlandse kampioene op natuurijs geworden. Ze kwam alleen op de finish aan met een kleine voorsprong op een groepje achtervolgsters.
In de loop van de wedstrijd had zich een kopgroepje van 4 gevormd met Gretha Smit, Petra de Boer, Danielle Bekkering en Kathalijne Oudhoff. In de laatste ronde van 5 km ontsnapte Smit hieruit. Petra de Boer kwam nog als tweede binnen, maar de rest van de kopgroep werd achterhaald , waardoor Miranda van der Haring als derde kon finishen.

Bij de veteranen ging de titel naar Wiel van Aken. Hij ontsnapte een kilometer voor de finish uit een kopgroep van 5 met daarin verder Rein Jonker, Dirk Boeve, Gerrit Terpstra en Piet Lagerweij. Jonker werd tweede, voor Lagerweij.

Uitslag: Heren, Dames en Veteranen

Heideman verovert ook nederlandse titel op natuurijs

In het Oostenrijkse dorpje Techendorf viel zaterdag voorafgaande aan het Open Nederlands kampioenschap marathon op natuurijs de spanning op de Weissensee te snijden. Verwachtingen werden uitgesproken, theorieën opgebouwd en analyses uitgewisseld. Over één ding was men het eens. De absolute specialist van het kunstijs, Jan Maarten Heideman, zou niet mogen winnen. De veelvraat dacht daar anders over. Heideman toonde zich in de eindsprint de snelste van een kopgroep van dertien man. Ruud Borst, de winnaar van vorig jaar, werd na honderd kilometer tweede voor René Ruitenberg.
De beste schaatser was Heideman dit seizoen al. Met dertien overwinningen op kunstijs ging het complete peloton gebukt onder zijn bewind. Daarbij zat ook de Nederlandse titel op kunstijs. ,,Vraag me nu niet welke overwinning het mooiste was, want dat weet ik niet. Ik vind dat winnen zo gewoon geworden.'' Heideman had voor het NK veel jaloerse reacties van zijn collega's gehoord. ,,We zorgen er voor dat hij niet wint. Desnoods dumpen we hem in een wak, zeiden ze. Die opmerkingen vond ik niet leuk. Ik raakte daardoor extra gemotiveerd om de titel te veroveren'', aldus Heideman.
De verliezers vonden elkaar in een alleszeggende blik van verstandhouding. Borst en Ruitenberg schudden het hoofd en keken elkaar diep in de ogen. ,,Weer niet'', sprak Borst. ,,Vandaag had ik kunnen winnen, maar ik trapte tijdens de eindsprint in een
scheur en verloor kostbare meters.'' Ruitenberg: ,,Het is toch ongelooflijke hoe iedereen rijdt. De marathonschaatsers zijn allemaal veel te individualistisch ingesteld. Ploegenspel is er niet bij. Iedereen wil winnen en daar profiteert Heideman optimaal van. Hij wordt door ons allemaal in een zetel naar de finish gebracht.''
Het ijs op het duizend meter hoge bergmeertje was goed. Evenals het weer. Bij een temperatuur van rond het vriespunt en geen wind legde het schaatspeloton de honderd kilometer af in een recordtijd van 2.31.40. Het wedstrijdverloop was boeiend. Constant waren er uitlooppogingen en overal was Heideman bij betrokken. ,,Ik wilde de slag niet missen. Het kostte me heel veel kracht om steeds in de frontlinie te rijden, maar het was de enige manier die tot succes zou lijden''.
De strijd ontbrandde na 55 kilometer. Kromkamp, Van Meggelen en Stam namen de benen. Het drietal kreeg later gezelschap van een twaalftal schaatsers. Naarmate de race vorderde dunde de kopgroep tot dertien man uit. Achter de vluchtgroep bleef het onrustig. Het peloton, onder aanvoering van Erik Hulzebosch, verkleinde zijn achterstand zelfs van één minuut tot twintig seconden. In de finale sloegen de koplopers razendsnel een groter gat en werden ze niet meer achterhaald.
In de laatste kilometer opende Baars het offensief. Kromkamp riep hem tot orde. ,,We lagen toen al op volle snelheid. Niemand kon meer een 'jump' maken. In de eindsprint vreesde ik Ruitenberg vooral. Maar ik hield hem gemakkelijk achter me'', aldus Heideman die in 1998 ook de nationale titel op natuurijs op de Weissensee veroverde.
De winnaar was de enige in het peloton die op de carveschaats reed. Carve is door skiërs uitgevonden. De glijlat is van voren en achteren breder gemaakt. De afzet verbeterd daardoor en dus gaat het sneller. Heideman: ,,Bij het schaatsen is het niet anders. Eind november heb ik dit nieuwigheidje al geïntroduceerd. Mijn collega's in het peloton zijn niet zo slim, vind ik. Ik zit daar niet zo mee. Zij experimenteren blijkbaar liever met het buigen van de glij-ijzers in de richting van de bocht. Daar heb je op natuurijs niets aan, want bochten draaien dan zowel de linker- als de rechterkant op.''

ANP (30-01-00)

Gretha Smit houdt titel in de familie

De ene monstertocht is de ander niet. Vorig seizoen veroverde Jenita Hulzenbosch-Smit de nationale schaatstitel op natuurijs in Oostenrijk. Ze werd in dat jaar gecoacht en aangemoedigd door haar geblesseerde zuster Gretha Smit. Zaterdag was er een wisseling van de wacht. Gretha Smit liet zich na zestig kilometer tot kampioen kronen, terwijl haar oudere zus thuis in Nederland nog herstellende is van een gecompliceerde enkelbreuk.
De titelstrijd op de Weissensee was een boeiende. Dat kwam door Gretha Smit. De bloemiste regiseerde, domineerde en triomfeerde. Toch beleefde ze geen gemakkelijke race op weg naar haar derde titel op natuurijs. Twee keer forceerde ze een veel belovende ontsnapping, maar de voorsprong ging steeds verloren door een valpartij.
Smit, die eind december in Eindhoven de nationale titel op kunstijs veroverde, liet zich door de valpartijen niet van de wijs brengen. Twee kilometer voor het eind ontsnapte ze uit een kopgroep van drie vrouwen. De boerendochter uit Rouveen werd niet meer achterhaald. ,,Deze overwinning maakt een hoop goed. Vorig jaar ging mijn seizoen helemaal verloren door een knieblessure. Dat kwam door een val op het ijs. Gelukkig hebben we de titel toch nog in de familie weten te houden.''

ANP (30-01-00)